کتاب پدربزرگ من

بچه خرس ابتدا از رابطه‌ی دوستانه‌ی خودش و پدربزرگ می‌گوید سپس، با اشاره به پیری پدربزرگ و مشکلات جسمی و ذهنی او، با این جمله داستان زیبا را به پایان می‌رساند: «پدربزرگ من پیر شده است، ولی همین‌طور که هست دوستش دارم.»

پدربزرگ من داستانی تصویری است برای خردسالان که رابطه نوه و پدربزرگ و نیازشان را به هم بیان می کند. نوه تنهایی پدربزرگ را پر می کند و سبب خوشحالی او می شود و پدربزرگ با نوه بازی می کند و او را سرگرم می کند. «پدربزرگ من» اثری است که هم از پیری و ویژگی های دوران پیری و هم از عشق بی پایان پدربزرگ به نوه و برعکس حکایت می کند.

کتاب پدربزرگ من

همین‌طور که هست دوستش دارم

ارتباط عاطفی پدربزرگ و مادربزرگ‌ها و به‌طورکلی افراد مسن خانواده با بچه‌ها همیشه دست‌مایه‌ی خوبی برای نویسندگان بوده است؛ تفاوت دو نسل و از همین رو جذابیت‌های شخصیتی هر دو طرف گاه آن‌ها را به هم نزدیک می‌کند و گاه گفت‌وگوهایی جالب میانشان برقرار می‌سازد. از طرف دیگر، ویژگی‌ها و نیازهای گاه مشترک (ازجمله تنهایی و نیاز به همدم) و گاه به‌کلی منحصربه‌فرد آن‌ها (مثل بیماری‌های خاص افراد مسن) باعث می‌شود هرکدام از دو طرف این رابطه واکنشی جالب به دیگری نشان دهد.

کتاب پدربزرگ من به رابطه‌ی یک بچه خرس با پدربزرگش می‌پردازد. بچه خرس در هر تصویر از دریچه‌ی چشم خودش از پدربزرگ و خصوصیات او می‌گوید و احساسات خود را به رفتار و گفتار او نشان می‌دهد. بچه خرس ابتدا از رابطه‌ی دوستانه‌ی خودش و پدربزرگ می‌گوید سپس، با اشاره به پیری پدربزرگ و مشکلات جسمی و ذهنی او، با این جمله داستان زیبا را به پایان می‌رساند: «پدربزرگ من پیر شده است، ولی همین‌طور که هست دوستش دارم.»

این کتاب به کودکان کمک می‌کند با مفهوم تنهایی افراد سال‌خورده آشنا شوند و بیماری‌ها یا مشکلات ذهنی و جسمی آن‌ها را به بهترین شکل ببینند و سعی کنند در تعاملی سازنده با پدربزرگ یا مادربزرگ خود، هم از ایشان بیاموزند و هم به آن‌ها کمک کنند کارهای روزمره‌شان را بهتر انجام دهند.