کتاب آدم کوچک و خواب های بزرگ اثر محمد هادی محمدی

آدم کوچک و خواب های بزرگ

کودکان آرزو دارند که هرچه زودتر بزرگ و بزرگ‌تر شوند تا همان کارهایی را بکنند که بزرگ‌ترهای آن‌ها می‌کنند. فرمان‌های کوتاهِ «بکُن» یا «نَکُن»که بیشتر بدونِ هیچ چون و چرایی به کودک داده می‌شود، از سرعتِ طبیعی رشد عقلی او می‌کاهد.

روایت کتاب « آدم کوچک و خواب های بزرگ » به یکی از کلیدی‌ترین نگرش‌های کودکان خردسال درباره زود بزرگ شدن می‌پردازد. این روایت می‌کوشد در بستر ادبیاتی سنجیده، نخست موضوع نیاز به بزرگ شدن و بزرگ دیده شدن را در کودکان بشکافد و در فرجام با کنش هایی که بهمن کوچولو شخصیت اصلی داستان انجام می‌دهد این احساس را به او ببخشد که اندازه خود بودن بسیار بهتر و کارسازتر است.

داستان آدم کوچک و خواب های بزرگ

بهمن کوچولو خوش‌حال شد. اول صبحانه‌اش را خورد. بعدهم یواشکی عصای مادربزرگ را برداشت و کفش‌های بابا بزرگ را پوشید. به حیاط رفت.

دور درخت انجیر گشت و از همان جا مادرش را صدا زد: مادر جان! من بزرگ شده‌ام! چیزی نمی‌خواهی برای‌ات بخرم؟ مادر گفت: برو از بقالی دو تا قوطی کبریت بخر!

بهمن کوچولو عصا زنان به کوچه و خیابان رفت تا به بقالی رسید. عمو بقال در دکان تاریک‌اش، پشت ترازو نشسته بود. بهمن، خندان و شاد پا به بقالی گذاشت و گفت: عمو بقال، سلام! دو تا قوطی کبریت می‌خواهم!

عمو بقال گردن‌اش را از پشت ترازو جلو کشید. نگاهی به عصا و کفش‌های بهمن انداخت. اخم کرد و گفت: برو، برو، به نی‌نی کوچولویی مانند تو کبریت نمی فروشم! هنگامی که بهمن این حرف را شنید، به خیالش رسید که عمو بقال دارد بزرگ می‌شود و خودش کوچک. بهمن کوچولو، کوچک و کوچک‌تر شد تا اندازه‌ی نی‌نی کوچولو شد.

کتاب آدم کوچک و خواب های بزرگ

کتاب آدم کوچک و خواب های بزرگ اثر محمد هادی محمدی

چرا کودکان نیاز دارند که بزرگ دیده شوند؟ این احساس و نیازی کاذب است که جامعه بزرگسال با رفتارهای نادرست خود به کودکان می بخشد. اگر جامعه کودک محور باشد و نیازهای کودکان را بشناسد هیچ کودکی آرزو نمی‌کند که زودتر بزرگ شود، ‌بلکه می‌کوشد از لحظه‌های زندگی‌اش بهره ببرد. اما هنگامی که کودک سخن می‌گوید و بزرگ ترها سخن او را نمی‌شوند یا به خواسته‌های او اعتنا نمی‌کنند کودکان در دنیای خود به این باور می‌رسند که همه چیز از پیکر کوچک آن‌ها برمی‌خیزد و آن‌ها اگر بزرگ قامت شوند همه دشواری ها و بی‌اعتنایی ها هم تمام می شود.

نویسنده‌ی کتاب محمد هادی محمدی که با زبان و بیانی ساده، گیرا و دلنشین قصه‌ی آرزوهای این کودک را بازگو می‌کند، سرانجام به این پیام می‌رسد که اندازه‌ی خود بودن چه خوب است!

او در سال ۲۰۰۶ برای نوشتن آثارش در زمینه ادبیات کودکان و نوجوانان از سوی خودش به عنوان کاندیدای جایزه هانس کریستین آندرسن به ژوری این جایزه معرفی شد.در نظرسنجی سال 1396 رادیوکودک از مادران و پدران از بین 5 اثر مهمان‌های ناخوانده، خروس جهانگرد، من یک مامان تازه میخواهم، دنیا چقدر بزرگ است و داستانک‌های نخودی، کتاب داستان داستانک‌های نخودی بهترین کتاب داستان برای کودکان 3 تا 6 سال شناخته شد.

تصویرگر کتاب پرستو حقی و انتشارات موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان آن را منتشر کرده است.

انتشارات مؤسسه پژوهشی تاريخ ادبيات کودکان

مؤسسه پژوهشی تاريخ ادبيات کودکان، نهادی غيردولتی و ناسودبر است که در سال ۱۳۷۹ از سوی پژوهشگرانی که در حوزه ادبیات کودکان فعال بودند، پايه گذاشته شد و اکنون با بیش از ده سال پیشینه فعالیت های گسترده، در سطح ملی و بین المللی به کار خود ادامه می دهد. دفتر اين مؤسسه در تهران است و شيوه همکاری با اين نهاد به دو شکل کار رسمی و داوطلبانه است.

مؤسسه پژوهشی تاريخ ادبيات کودکان هزينه‌های سازمانی خود را از راه کمک‌های مردمی و اجرای پروژه‌های فرهنگی و انتشاراتی به دست می آورد. چنانچه مؤسسه درآمدی داشته باشد، اين درآمد را در راه گسترش هدف‌های خود هزينه می‌ کند.