کارت های مهارت های شناختی نام واژه های بدن من

کارت های مهارت های شناختی نام واژه های بدن من

بسیاری از مادرها و پدرها از شش ماهگی به بعد، هنگامی که کودک شروع به شناخت اندام‌های بدنش می‌کند، از او می‌پرسند: چشمات کو؟ دهانت کو؟ مویت کو؟ و کودک که هنوز نمی‌تواند حرف بزند، با اشاره آن‌ها را نشان می‌دهد. نام واژه های  اندام های بدن، از نخستین واژه‌هایی است که کودک در هم‌کنشی با بزرگسال یاد می‌گیرد. این کارت‌ها که هر کدام  اندامی را به کودک نشان می‌دهند، ابزار مناسبی هستند تا مادر یا پدر با نشان دادن هر کارت نام آن را بلند و شمرده برای کودک بازگو کند و از او بخواهد با دست­های­ش آن اندام را نشان دهد. یعنی با ساده‌ترین شکل از زبان اشاره که زبان حرکتی–مفهومی است با بزرگ‌ترها ارتباط برقرار کند. این ارتباط سبب آرامش بیش‌تر کودک نیز می‌شود. به تدریج با بزرگ شدن کودک، یاد می‌گیرد چگونه آن نام را نیز ادا کند و در عین حال متوجه می‌شود نامی که برایش خوانده می‌شود در زیر هر تصویر نوشته شده است.

کارت های مهارت های شناختی نام واژه های بدن من

کارت های مهارت های شناختی نام واژه های بدن من

بسته‌ی «نام واژه های  اندام های بدن» نیز که سبب یادگیری واژه‌های بیشتر از سوی کودک می‌شود، در رده بسته‌های فعالیت مهارت‌­های سواد شکوفایی قرار می‌گیرند. هنگامی که کودک توانست حرف بزند، پاسخ‌هایی که از کودک می‌گیرند همه در چارچوب زبان اشاره طبیعی قرار دارد.

«کارت‌های مهارت‌های شناختی: نام‌واژه‌های بدن من»دارای ۱۲ کارت تصویری است که هر کارت یکی از اعضای بدن را به کودک خرسال می‌شناساند.

کارت های مهارت های شناختی نام واژه های بدن من را انتشارات موسسه پژوهشی تاریخ و ادبیات کودکان منتشر کرده است.

انتشارات مؤسسه پژوهشی تاريخ ادبيات کودکان

مؤسسه پژوهشی تاريخ ادبيات کودکان، نهادی غيردولتی و ناسودبر است که در سال ۱۳۷۹ از سوی پژوهشگرانی که در حوزه ادبیات کودکان فعال بودند، پايه گذاشته شد و اکنون با بیش از ده سال پیشینه فعالیت های گسترده، در سطح ملی و بین المللی به کار خود ادامه می دهد. دفتر اين مؤسسه در تهران است و شيوه همکاری با اين نهاد به دو شکل کار رسمی و داوطلبانه است.